ในปี พ.ศ. 2550 นายอำเภอซำสูง ได้รับแจ้งจากกำนัน ผู้ใหญ่บ้าน และนายกองค์การบริหารส่วนตำบลคำแมด อำเภอซำสูงว่า ได้ค้นพบโบราณวัตถุสำคัญเป็นพระพุทธรูปหล่อด้วยโลหะ จำนวน 2 องค์ เก็บรักษาไว้ภายในกุฎิเจ้าอาวาสวัดบัวระพา ตำบลคำแมด จึงได้ดำเนินการประสานงานกับพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติขอนแก่น เพื่อดำเนินการตรวจพิสูจน์ ผลการพิสูจน์พบว่า พระพุทธรูปสร้างขึ้นในสมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้น โดยมีพุทธลักษณะดังนี้

1. พระพุทธรูปหล่อด้วยโลหะ ปางมารวิชัยขัดสมาธิราบ ขนาดหน้าตักกว้าง 78 เซ็นติเมตร ความสูงวัดจากฐาน 160 เซ็นติเมตร วัดเฉพาะฐานสูง 47 เซ็นติเมตร ฐานกว้าง 126 เซ็นติเมตร

2. พระพุทธรูปหล่อด้วยโลหะ ปางมารวิชัยขัดสมาธิราบ ขนาดหน้าตักกว้าง 67 เซ็นติเมตร ความสูงวัดจากฐาน 120 เซ็นติเมตร วัดเฉพาะฐานสูง 24 เซ็นติเมตร ฐานกว้าง 85 เซ็นติเมตร ประกอบฉัตร 4 ชั้นสูง 149 เซ็นติเมตร

ความเป็นมา

จากการสอบถามผู้สูงอายุของหมู่บ้านและทายาทของผู้ที่อัญเชิญพระพุทธรูปมา ได้ความว่า เมื่อปี พ.ศ. 2472 นายเคน วิไลพงษ์ (ถึงแก่กรรม) ครั้งอุปสมบทเป็นพระภิกษุ ได้เคยจำพรรษาที่วัดสระเกศวรมหาวิหาร กรุงเทพมหานคร ได้อัญเชิญมาจากกรุงเทพฯ มาประดิษฐาน ณ วัดบัวระพา ตำบลคำแมด อำเภอซำสูง ต่อมาเมื่อเจ้าอาวาสวัดบัวระพาได้มรณภาพลง จึงมีผู้ไปค้นพบและแจ้งให้นายอำเภอซำสูงทราบ ปัจจุบันทางอำเภอมีโครงการก่อสร้างพระวิหารประดิษฐานพระพุทธรูปโบราณ โดยได้ขอความร่วมมือจากคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น ในการออกแบบพระวิหารและจัดทำแบบจำลอง (Model) และได้ขอคำปรึกษาจากรองศาสตราจารย์สุนีย์ เลี่ยวเพ็ญวงษ์ ผู้อำนวยการศูนย์วิจัยท่องเที่ยวภูมิภาคลุ่มน้ำโขง มหาวิทยาลัยขอนแก่น ในการกำหนดแนวทางปรับปรุงพัฒนาให้วัดบัวระพาเป็นแหล่งท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมในอนาคต

แหล่งข้อมูลอ้างอิง

ที่ว่าการอำเภอซำสูง.  (255-).  โครงการก่อสร้างพระวิหารประดิษฐานพระพุทธรูปโบราณ.  สืบค้นเมื่อ 22 ก.พ. 2553 จาก http://www.amphoesumsung.com/index.php?page=tp13